духа: розум і характар; характар; удача, нораў, замашка.
НРАВСТВЕННЫЙ, маральны, маральнасьць.
НРАВИТЬСЯ каму, падабацца.
НУДИТЬ каго чым, прымушаць, прымус.
НУЖДА ж. патрэба, патрэбнасьць; бяда, мус.
НУЖДАТЬСЯ, патрабаваць, бедаваць.
НУЖНЫЙ, патрэбны.
НУЖНО, трэ'''ба. Трэба зрабіць, пайсьці, паехаць.
НУЛЬ м. лічэбны знак (0); нуль, нулёвы.
НЫНѢ, НЫНѢШНІЙ, цяпер, цяперашні.
НѢГА ж. стан поўнага здаволеньня, насалоды; мяккі, слабы, кволы, чулы; кунега, кунежлівы, кунежыцца, кунежка, кунежывы; кволь, кволасьць, кволкі, квеліцца, квялюсь, квялюта; пяшчота, песьціць, пестлівы. Квеліцца ў пасьцелі да поўдня. Любіць то і квяліць жонку. Пястунок, мамчын, квялюта, квялюсь. Кунежлівы хлапец, зара да баб прыкунежыцца.
|
Матрунка у мамкі кунега была, |
НѢДРО ср. нутро, унутраны.
НѢКІИ, нейкі. Нейкі чалавек прышоў. Нейкі час у нас спакойна было. Нейкі жаль агарнуў.
НѢМОЙ, які ад роду пазбаўлены мовы; нямы, нема, нямець, немасьць, нямота; немань, глуш, глухая старана. Немань лясная. Зайшоў у глуш у немань. Анямелі, анемлі ручкі мае ад работанькі (галасьба). Анемлі людзі з трывогі.
НѢТ, няма, німа. НѢЧТО, нешта. Нешта чуў, бачыу, меў.
НЮНИ ж, мн. сьлінькі.
НЮХАТЬ, нюхаць, вохшыць.
