ЛОБ м. аг. слав. лоб, лобны, лабок, лобік; лабаты, бязрогі; які мае выступ у бок; лабыр, выступ на раўніне ці на рэчы; лабырыцца, глядзець зпадлобьбя; лабатка, кветка не бахматая, ня поўнага квету; гвозьдзікі бываюць поўныя і лабатыя, гэтак сама многа іншых кветак.
ЛОВИТЬ агульн. слав. лавіць, лавіцца, лоўля; лавец, той хто займаецца лоўляй, паляваньнем; ловы, час, працэс лаўленьня; лавушка, прылада да лаўленьня малых стварэньняў — пастка, пасадка; лоўчы празначаны для ловаў; лавечыць, займацца ловамі.
ЛОВКІЙ аб чалавеку, хвацкі, хупавы, зручны.
ЛОГИКА ж. грэцк. навука праўднага, здаровага думаньня; лёгіка, лёгічны.
ЛОГ м шырокая нізіна; лог, лагчына, лагчавіна.
ЛОГОВИЩЕ, лежа, пасьцель зьвера; лагво, мярлог.
ЛОДАР м. ням. лотр, латраваць; разбойнік; галцяй,
ЛОДКА ж. лодка, лодзь; човен, чаўнок, высечаны з аднаго пня, без латаў, або зьбіты з дасок; высечаны карытам з двумя латамі на баках — дуб, дубіца, камяга.
ЛОДОЧНИК м. той хто кіруе, павозіць чаўном; вясляр, вясьлярнік, вясьлярскі, вясьлярства.
ЛОЖИТЬСЯ, лягаць, лягае, лягай, ляжаць; класьціся, кладзецца, кладоўсь, кладовіцца.
ЛОЖКА, прылада есьці рэдкія стравы; лыжка, лыжачка; лыжніца, лыжнік, павеска на сьцяну палічкай да затыканьня у ім лыжак; стругалыжнік, хто выстругае лыжкі.
ЛОЖНЫЙ, няпраўдны, фальшывы, лжывы.
ЛОЖЬ, няпраўда, лжа, фальш.
ЛОЗУНГ м. вайск. ням. умоўнае слова да апазнаньня вартай сваіх у вайсковым абозе; покліч.
