ЛЕДОКОЛ м. ледалом.
ЛЕДЕНѢТЬ, ледавець.
ЛЕЖАТЬ агульн. слав. ляжаць, ляжаньне; лягаць, лягай зн. лажыся; ляжачы, ляжак, лежлівы, лежань, лежабок.
ЛЕЗВЕЕ, ЛЕЗВІЕ, вострыва нажа; лязо, лязовы; лязаваць, вастрыць на рэмяню.
ЛЕЙБ ням. тэрмін да адзначаньня прыналежнасьці да асобы пануючага: лейб-гвардзія, лейб-гусары, лейб-медык і інш.
ЛЕЙТЕНАНТ м. ням. другі афіцэрскі чын, роўны капітану.
ЛЕКАЛО ср. вырэзка для зьнешніх абрысаў рэчы; крывая лінейка для крывалінейнага крэсьленьня; пастатка, пастак. Вырэж сабе постатку нагі да крэсла з ценкай дашчэчкі. Сталярскія пастакі.
ЛЕКАРЬ м. першая вучоная ступеня якую атрымліваюць у Расіі студэнты мэдычнага інстытуту, другая — доктар мэдыцыны. У нас лекарам называюць ўсякага доктара, які „лечыць“.
ЛЕКАРСТВО ср. усякае знадабьбе якое служыць да лячэньня; лякарства. Архаічн. і народн. зельле.
ЛЕКСИКОН м. слоўнік.
ЛЕКТОР м. фр. той хто чытае лекціі; лектар.
ЛЕЛЕЯТЬ каго, пелягаваць.
ЛЕМЕХ м. сашнік; лемеш, лемяшы.
ЛЕН м. ням. князства незалежнае уходзячае ў слад дзяржавы на вядомых варунках; лен, ленны, леннае права.
ЛЕНТА ж. тасемка; стуга, стужка, стужачка, стужкавісты.
ЛЕН м. расьціна Linum utitatissimum; лён, лянок, лёнчык, ільны, ільняны.
ЛЕОПАРД м. зьвер Felis pardus; леапард.
ЛЕПЕСТОК м. лісьцік кветкі; пялюсток, пялюстковы.
ЛЕПЕТАТЬ што, гаварыць па дзіцячаму; зю-
