піла. Вага пераасьверылася на мой бок. Трэ, паставіць асьвер пры студні.
БАЛАСТ м. франц. пясок, каменьня, жвір насыпаныя ў кодаб карабля дзеля астоістасьці аго; цяжво, цяжыва.
БАЛАХОН м. татар. верхняя летняя сялянская вопратка, найчасьцей з палатна; насоў.
БАЛБЕС м. аболтус. Вун які аболтус выйшаў з яго. Лупі яго аболтуса гэтага.
БАЛДА ж. дрэўляная даўбешка, рознай формы; даўбешка, якую ужываюць сталяры, бондары. Дравасекі да шчапаньня дроў ўжываюць пабойню, даўбню, цяльпагу. Да разьбіваньня камоў зямлі ўжываецца кука і ад ея паходзяць словачыны — кокаць, кокнуць, ударыць. Целяпей, цяльпух, чалавек няўдалы, нязручны. Пабойня, чалавек тупы: што ўбіў, то ўехаў. Даўбня, гаворыцца аб згрызлівым, надаедлівым чалавеку.
БАЛДАХИН м. італьян. запона над ложам, седзішчам, пасадам: пераносны ўжываецца дзеля урочыстых працэсьій; бальдахім; полаг бывае над ложам.
БАЛКА ж. ням. бэлька, бярно, маціца.
БАЛКА татар. лог, разлог, сухадол, яр.
БАЛКОН м. вісячы ганак з балясамі, або выступ на зьне дому; стар.: гаўбец, галубец; балькон, паладок.
БАЛОВАТЬ дурэць, кудашыцца; псаваць што дурэючы, цацкацца, зцацкаць. Даваць патачку, патакаць; песьціць, пястун; разбязурываць. Разбязураных рабят у хатыль бярэ (Нікіфоровск). Разбязурыліся}}, што ратунку няма. Разкудашыліся і супыну німа. Будзеш кудашыцца ты датуль, пакуль пугай ня зрэжу. Мамчын сынок-пястунок. Як разпешчаны, то і разбэшчаны.
БАЛЛ м. азначаньне поступаў у навуцы ў працы; ведамка.
БАЛЛОТИРОВАТЬ, галасаваць.
