Ў лева, ў права, ў права, ў лева -
Па наспелые пасевы.
Відмы (расплетаюцца: кожнае бярэ за вяроўку - між галавой і рукамі - звязанаго свайго таварыша і ў парадку, у якім прышлі, сходзюць з ганку пад звон Чорнаго грашыма).
Па наспелые пасевы -
Ў лева, ў права, ў права, ў лева,
Толькі спрытна, толькі жыва,
Гэй, на вырай, гэй на жніва!
(Чоны сьвішчэ. Паяўляецца і забірае саганок з грашыма той самы чэлавек, што яго і прынёс).
Сам (усхапіўшыся з мейсца).
Што за дзіва, што за сіла
Зноў круціла, зноў муціла?...
Скавытала і сьвістала,
Як-бы путам аплетала, -
Ні то ў яве, ні с спрасоньня...
Што за ночка мне сягоньня?!.
Было цёмна, як у вулі, -
Хоць-бы ў вока пальцэм ткнулі, -
А тут відна ў гэтых грудах,
Хоць лічы іголкі ўсюдах.
(Узіраецца у той бок, скуль бьець большы блеск).
Што я бачу?.. Ці-ж быць можэ?..
Гэта-ж вёска!.. Божэ!.. Божэ!..
