|
Luli, synok, luli-luli!
Usie kurački pasnuli,
Oj pasnuli i kurčatki
Pat skrydłam swajej matki;
A ty čaho nia śpiš synku
Jak by čuŭ lichu hadzinku?
Može budzieš kali panam,
Ci wialikim kapitanam,
A jak matka pryjdzie ǔ hości
Oj to budzie jej radości….
Siadzie matka ŭ kut na ławie,
Syn chleb-sol prad jej pastawie,
Ručki, nožki pacałuje,
Pamiłuje, pažałuje;
Pačastuje miadkom sytnym,
Blinkom miakińkim patsitnym,
Piražočkam i z načynkaj,
Wieraščakaj haračynkaj….
Luli, synok, luli, luli…..
Bo ǔžo kurački pasnuli.
Ot to budzie rada matka, —
Choć i prostaja sałdatka,
A usiaki šapku zdymie,
Jak daznajecca ab synie.
Luli, synok, luli, luli…..
Bo ǔžo kurački pasnuli.
Može budzieš kali panam,
Ci wialikim kapitanam:
Ludcoŭ Božych budzieš bici:
Ciažka budzie ŭ świecie žyci,
Buduć klaści, jak lichoha,
Prasić smiertuchny ad Boha.
Luli, synok, luli, luli…..
Bo ǔžo kurački pasnuli.
Tahdy matka pryjdzie ŭ hości, —
Syn wykinie stary kości,
Zabrujučy pojdzie ŭ wiosku.
Budzie prasić Matku Bosku,
Kab zabycca jej ab synie,
Kab nia wiedać hdzie jon zhinie.
Luli, synok, luli, luli…..
Bo ǔžo kurački pasnuli.
Oj nia budź ty lepiej panam,
Ni wialikim kapitanam, —
|
