Гэта старонка не была вычытаная
II
Nia kožny maje ščaście toje,
Na ideał kab swoj hladzieć
Itoje čystaje, światoje,
Ǔzaimnaje kachańnie mieć.
Adzin, bywaje, lubić Hannu,
Jana nia lubić znoŭ jaho,
Bo hetaja, naprykład, panna
Kachaje inšaha kaho.
A inšy toj jakraz nia choča
Na Hannu nawiet i hladzieć
I mocna moža jon kłapoča
Ǔzaimnu miłaść inšaj mieć.
Woś i jakraz my budziem toje
U hetaj wioscy nahladać,
Što budzie serca maładoje,
Biaz uzaimnaści kachać:
Maryla ŭ wioscy jość pryhoža,
Što prosta tolki i hladzieć;
I woś jana jakraz nia moža
Ǔzaimnaści ŭ kachańni mieć.
Jazepa našaha kahaje
Usiej dziawočaju dušoj,
