Старонка:Piosnki wieśniacze z nad Niemna i Dźwiny (1846).pdf/89

49

LXXXIV.

Czyrwōnaja kalīnaczka
Ü zialonyj luh schiliła sia,
Ü ziałonyj luh schiliła sia;
Ja maładā zzuryła sia,
Szto ad rodu adbiła sia.
Aj ad rodu, ad rōdoczku,
Ciaz̓ka majmū z̓ywotoczku.
Ciaz̓ka z̓yci, ciaz̓ka byci
Ü czuz̓ój ziemce maładzicy.
Ej pajdū ja hūlajuczy,
Swajēj doli szukājuczy;
Adklikni sia majā dola
Na tom boku sinia mora.
A prypływī majā dola
A k krutomu bieraz̓oczku,
A k krutomu bieraz̓oczku,
A k, lipōwomu kustoczku,
A k lipōwomu kustoczku,
A napiszym pa listoczku,
Myz̓ napiszym pa listoczku,
Dy i paszlōm da radoczku,
Niechāj radniā pryczytaje,
Nazād pisma adsyłaje.

LXXXV. (podobna w Xiąz̓. 2 piosn. LXXIV.)

A pajechaú, syn Daniła na wajnū, wajawāć,
A pakinuú Kaciarynu ú swaīm domu damawāć.
Maci jahō staraja k jamū listy pisała: