Старонка:Piosnki wieśniacze z nad Niemna i Dźwiny (1846).pdf/71

31

Uziāú sabiē pcicu, barawū sinicu,
Krāsnaju, jāsnuju wierebjā siestrycu.
Pasłāú arłā, pasłāú arłā úsio ptastwo zbiraci,
A arōł napāú husi, dawāj mardawaci.
Dwa snihiry, dwa śnihiry szpaka spaimali,
A warony za toj czas karawāj zhibali.
Dwa kapluny, dwa kapluny soład małacili,
Kurapatwa i s cieciero da mlinā nasili.
Baciān miele, baciān miele, a kruk zasypaje;
A wierobczyk dobry chłopczyk mukū abiraje.
Pierepiołka, pierepiołka chatu zamietaje,
Sawā siedzīć na pōkuci, s-kosa pahledaje.
Siedzīć dzierkācz na parozie, siedzīć na parozie,
Puhācz, puhācz upiúszy sie lez̓yć na marozie.
A saroczki jak prydanki skaczuć kałā łaúki;
Biedna nasza hałōweńka, nie majem pryhanki.
A czājeczka s kuliczkōm na wiesieli jhraje;
A kulīk czajku úziaú za czubajku,
Czajka kihicze, zhiń ty kulicze!
A zazula wāznica, charōszaja pcica,
Załatyje kryła maje, tak huczno letaje;
A czmiel miodu dadajē i hości prymaje.

|}

XLIX.

Da pajdū ja kała haju, wyz̓enū sakałā z haju.
Nie sakałā wyhnałā, ale swajhō ōjczeńka.
Ōjczeńko moj rōdnińki, ruz̓owy kwiecie,
Pabywāj u mieniē chaciā raz u lecie.
Dziēciatko majō darahojo
Jak mnie ú ciebiē pabywāć
U letku za piaskami, zimoju za śniehami,