80
ku, nie ma w ziarnie siły; mówiono w r. 1844 po nieźmiernie dzdz̓ystem lecie.
Kińdzīuk, a. m. błona brzuchowa, z̓ołądek wewnętrzny bydlęcy. Linde kładzie wyraz nieuz̓ywany kindiak, u. m. znaczący: dery, gunki, siermięgi.
Kōlady, d. z̓. liczb. mn. Święta Boz̓ego Narodzenia. Kaladā, y. licz. pojed. uosobowane to święto.
Kaszutā, y. z̓. łuszczka na ciele po zechnieniu jakiej osypki. Ross. кошута, Kroac. kossúta, koshuta, Kraiń. i Wind. koshûta, Slaw. koshuta; wszystko to znaczy, łani, łanica, łania. Lind.
Koúzac ce, slizgać się po czem wilgotnem, pakaúznuc ce, posliznąć się np. z góry. Cesk. klauzati, klauzawam, klauznauti; slizgać się. Lind.
Kūdasa, y. z̓. zawieja, zamieć. Ross. кудъ, кудесъ, сzаrt, zły duch, wywoływanie duchów.
Kūdzirka, i. z̓. lasek, gaik mały w polu: henom tam pad kūdzirkoju, oto tam pod gaikiem; mówią tak w Chotowie w Minskim powiecie. Moz̓e od kędzior, z̓e lasek kędzierzawy, lub z̓e się wydaje, jak kędziorek śród pola.
Kuksa, y. z̓. pięść ściśnięta do szturchnienia kogo i raz nią zadany; ręka kaleka bez palców. W Słown. Lind. kuksa, kukza, y. z̓. kux, u. m. Niemieckie der Kux, Bergkux; miejsce na kopalnią wyznaczone dzieli się na 128 części, kuksami zwane. Kuksać kogo, znaczy to, co szturkać łokciem, boxować.
Kūłaha, i. z̓. zacierki, ów. licz. mn. s polewką zatarta maka w małych kluskach; gdyz̓ u Lindego, co w Litwie zowiemy zacierka, w liczbie pojedynczej, znaczy deszczułkę małą z rękojescią, którą mularz zaciera ścianę, sufit, lub gzyms. Ross. кулага, ciasto z̓ytnie.
Kupało, a. n. Sobotki Swiętojańskie, kupało. Ross. кyпало, znaczy toz̓ samo.
L. Ł.
Lachańka, i. z̓. mówimy w Litwie lachańka, jestto miska gliniana. Linde z Instrukcii Celnej Litewskiej przywodzi słowa: miedzi w łachankach kamień, i robi s tego rzeczow-
