Старонка:Piosnki wieśniacze z nad Niemna i Dźwiny (1846).pdf/101

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

61

Majhō ni czuwāć, ni widāć.
Majhō mīłaho tolki konik biaz̓yć,
Na tom kōniku siadziōłaczka laz̓yć,
Na siadziōłaczku chūstaczka jedwābnaja.
Jēchali kałā wakonca, úkīnuli ú akonca:
Jaz̓ dūmała chustku jedwābnuju,
Asz kaszūliczku krwāwuju,
A z wialikimi pryhrōzami:
Kab bez wady wymyta byłā,
Bez wietru wysūszyna,
Bez kaczałak śliska wykāczana.
Ja mōłada dahādliwa byłā:
Slōskami bieła wymyła,
Üzdychājuczy ciaz̓ka wysūszyła,
Ruczki łōmiuczy sliska wykāczała.

|}


XCIX. (Xiąz̓. 2 piosn. CXIII.)

Ach u łuzie kalīnuszka,
A ú barū staīć sosna;
Hdzie ja pajdū, pachinu sia
Üsio na maīm sercu toszna.
Luhī maje zialōnyje,
Dy úsio nie koszēnyje;
Pole majō szyrōkoje,
Dy úsio nie arānoje;
Wały majē paławyje,
Jeszczē nie pojēnyje;
Koni majē waranyje,
Jeszczē nie pasānyje.
Pajdū ja k swajmū tatku na paradku;
Parādź, parādź tatūleńku, jak mnie harawāć,