— Jastrabie, jastrabie! jidzi kury drać!…
Jastrab pajszoŭ kury drać, kury pajszli czerwi dziaŭbać, czerwi pajszli daŭbniu taczyć, daŭbnia wały bić, wały wadu pajszli pić, wada pajszła ahoń hasić, ahoń pajszoŭ wiaroŭki palić, wiaroŭki pajszli strałcoŭ wiazać, strałcy pajszli waŭkoŭ stralać, waŭki pajszli kazu drać…
Kaza ad jich pad mastok, a waŭki jaje za chwastok!
101. Wioska Wiareńki.
Nasza wioska lażyć jakby na paŭwostrawie, bo z dwuch bakoŭ jaje akrużwaje bałota: z uschodu i paŭnoczy. Z paŭdnia ciahniecca wialiki les, byccam puszcza jakaja, a na zachodzie hajok wyhladaje pryhożańkim sadoczkam. Ad uschodu ŭ kancy wioski ciacze niewialiczkaja reczka, z jakoj u wiasnu j letam dzieci amal szto j nia wyleziać — tak lubiać kupacca.
Wioska samaja lażyć u nizinie. Damy ŭ joj draŭlanjya, haspadaroŭ usich tryccać. Adno tolki błaha, szto wulica niebru-
