Не пытайце, не прасіце Сьветлыхъ песень у мяне, Бо як песьню засьпеваю, Жаль ўсю душу скалыхне.
Яб сьмеяўся, жартаваў-бы, Каб вас чуць развесяліць, Ды на жыцьце як паглянеш, Серцэ болем зашчыміць.
Нешчасьліва наша доля: Нам нічога не дала. Не шукайце кветак ў полі, Як весна к нам не прыйшла!
