Prydziecie, pakul jšče
nia budzie zapozna—
inakš, dyk nadojdzie
chwilina wam hrozna:
Usie wašyja dzietki
ad was adrakucca:
nia schočuć iz wami
prad inšymi hnucca.
|}
Ja na bierazie cichaha Niomna:
|
Niaspynna, zadumna
raka Nioman ujecca,
z niaŭstrymanaj siłaj
až ŭ mora niasiecca
Minaje uzhorki,
kamieńni, kustočki
i našy imšary,
i našy lasočki.
Šmathodnija drewy
jaho ahladajuć
i na ražwitańnie
listkami kiwajuć.
Dzie-niedzie krywieńka
sasna adzinoka
staić, jak sirotka,
ad lesu daloka.
Jana štości cicha
da Niomna šapoča,
pažalicca byccam
jana jamu choča.
Tut wierby i wolchi,
da wodaŭ achwočy,
na bierazie Niomna
hladziać jamu ŭ wočy.
|
