— „Ot, hore jakoje! — kryčyć kazioł. — Sol ŭsiu rassypaů! Pastoj, pastoj, zara padbiaru! Paśpieju ješče s taboj rasprawicca“.
Tut užo rasamacha susim spužaůsia i dawaj uciekać, a adwažny kazioł, kulhajučy, pakulhikaŭ damoŭ i zažyŭ paśla hetaho prypiewajučy.
._%D0%A3%D0%B7%D0%BE%D1%80_23.png){kind=small}
Słoůničak.
Dziaka — padziaka.
Druzły — trasučyjsia at starasci.
Fora — ustupka na karysć słabiejšaho ů hulniach.
Jasačka — iskrynka, pramienčyk.
Karawáj — sałodki piroh z roznymi pryprawami.
Lemiechawàt — niepawarotliŭ, ciažki.
Miantuški — bruski da wastreńnia kos.
Pahadzia — paždaŭšy, pačekaůšy.
Prykiėmić — prymiecić, zapamiatać, urazumieć.
Rab — niawolnik.
Sačeń — dwa bliny pierałoženyje fruktami, abo wareńniem i zapiečenyje.
Siabra — tawaryš, supolnik.
Siwer — poůnočny wiecier, suchawiej z marozam.
Sytá — razwiedzieny wadoj miod.
Ščytowy — licawy, frontawy.
Taróčka — abšyůka.
Uwarótliů — zwarotliwy, kruty.
Wáše — wy, pan; abyčajliwa-uwažliwy zwarot da druhoj asoby.
Warenik — abwareny i zapiečeny piražok, abaranak.
Wieščewać — pradwieščać, praročyć.
Ziamiec — pščalnik, čeławiek što zajmajecca dahladam pščoł.
Zanúć — hnać
