Перайсці да зместу

Старонка:Lucyna.Starasc.djvu/1

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Старонка праверана

СТАРАСЦЬ НЕ РАДАСЦЬ…

Піліп

Старасць не радасць, куме! Не раўнуючы як той конь, быў ды з’ездзіўся, так і я…

Грыгор

Яшчэ ж не саўсім з’ездзіўся. Па том адначэ на вас, куме, старога трэба са двое маладых сягонняшняга гатунку, каб падужалі.