NA X NIADZIELU PA SIOMUSIE.
I.
Braty, viedajcie, što kali byli vy pahanami, jak viali vas da niamych bałvanoŭ, vy jšli. Dziela hetaha abjaŭlaju vam, što nichto, havoračy ŭ Duchu Božym, nia kaža prakłonu Jezusu. I nichto nia moža skazać: Pan Jezus, jak tolki ŭ Duchu Śviatym. Praŭda, dary jość roznyja, ale toj sam Duch. I roznaja jość słužba, ale toj-ža Pan. Roznyja dziejańni, ale toj sam Boh, katory i dzieić usio ŭva usich. Kožnamu-ž dajecca abjaŭleńnie Ducha na karyść. Adnamu praz Ducha dajecca mova mudraści, druhomu mova viedy pavodle taho-ž Ducha, inšamu viera ŭ tym-ža Duchu, inšamu dar azdaraŭlańnia ŭ tym-ža Duchu, inšamu rabić cudy, inšamu praroctva, inšamu raspaznavańnie duchaŭ, inšamu roznyja movy, inšamu tłumačeńnie movaŭ. A ŭsio heta robić adzin i toj samy Duch, nadzialajučy kožnaha, jak choča.
(1 Kar. 12, 2—11).
II.
U heny čas skazaŭ Jezus da niekatorych, što ŭvažali siabie spraviadlivymi, a inšymi pahardžali, hetkuju prypovieść: dvoje ludziej uvajšło ŭ śviaty-
