NA VII NIADZIELU PA SIOMUSIE.
I.
Braty, paludzku havaru dziela słabaści cieła vašaha. Bo jak addavali čłonki vašyja słužyć niačystaści i niahodnaści dla niahodnaści, tak ciapier addavajcie čłonki vašyja słužyć spraviadlivaści dla śviataści. Bo kali vy byli słuhami hrechu, byli vy volnymi ad spraviadlivaści. Dyk jakuju-ž karyść vy tady mieli z taho, čaho ciapier stydajeciesia? Bo kaniec hetaha — śmierć. Ciapier-ža, vyzvalenyja ad hrechu i staŭšysia słuhami Boha, majecie płod vaš u śviataści, a kaniec žyćcio viečnaje. Bo zapłata za hrech — śmierć. A łaska Božaja: žyćcio viečnaje ŭ Chrystusie Jezusie Panu našym.
(Ryml. 6, 19—23).
II.
U heny čas skazaŭ Jezus svaim vučniam: ścieražyciesia falšyvych prarokaŭ, što prychodziać da vas u aviečaj adziežy, a ŭnutry jość vaŭki dziarlivyja. Z ich pładoŭ paznajecie vy ich. Ci-ž źbirajuć vinahrad z cierniaŭ, abo fihi z asotu? Hetak kožnaje dobraje dreva daje płady dobryja, a błahoje dreva daje płady błahija. Nia moža dobraje dreva davać błahich pładoŭ, ani dreva błaho-
