NA VI NIADZIELU PA SIOMUSIE.
I.
Braty, usie my, što achryščany ŭ Chrystusie Jezusie, u śmierci jaho achryščany. Achryščany-ž u śmierci jaho, my z im razam i pachavany: kab jak Chrystus paŭstaŭ z pamioršych praz chvału Ajca, kab tak i my ŭ novaści žyćcia chadzili. Bo kali my złučany z im padabienstvam śmierci jaho — razam budziem i ŭskrašeńnia: viedajučy toje, što stary naš čałaviek razam jość ukryžavany, kab źniščana było cieła hrechu i kab my bolš nia słužyli hrechu. Bo chto pamior, toj ad hrechu jość vyzvaleny. A kali my z Chrystusam pamiorli, — vierym, što razam tak-ža žyć budziem z Chrystusam: viedajučy, što Chrystus, paŭstaŭšy z pamioršych, užo nia ŭmiraje, śmierć nad im bolš panavać nia budzie. Bo što pamior hrechu, raz pamior, a što žyvie, žyvie Bohu. Tak i vy razumiejcie, što vy pamioršyja hrechu, a žyvicio Bohu ŭ Chrystusie Jezusie Panu našym.
(Ryml. 6, 3—11).
II.
U heny čas, kali vialikaja hramada była z Jezusam i nia mieli čaho jeści, sklikaŭšy vučniaŭ,
