NA BOŽAJE CIEŁA.
I.
Braty, ja-ž ad Pana ŭziaŭ, što i pieradaŭ vam, bo Pan Jezus tej nočy, katoraj byŭ vydany, uziaŭ chleb i, dziakujučy, łamaŭ i skazaŭ: biarecie i ježcie, heta jość cieła majo, katoraje za vas budzie vydana, heta rabiecie na maju pamiatku. Taksama i kielich, paśla viačery, kažučy: hety kielich jość novych testamantam u kryvy majej. Heta rabiecie, kali tolki budziecie pić, na maju pamiatku. Bo skolki razoŭ budziecie jeści hety chleb i pić kielich, budziecie abviaščać śmierć Pana až pakul pryjdzie. I tak, chto tolki budzie jeści hety chleb, abo pić kielich Pana niahodna, vinavaty budzie cieła i kryvi Pana. Niachaj-ža daznaje čałaviek samoha siabie i hetak jeść z henaha chleba i pje z kielicha. Bo chto jeść i pje niahodna, asudžeńnie sabie jeść i pje, bo nie adrožnivaje cieła Pana.
(1 Kar. 11, 23—29).
II.
U heny čas skazaŭ Jezus žydoŭskim hramadam: cieła majo sapraŭdy jość ježa, a kroŭ maja sapraŭdy jość napoj. Chto jeść majo cieła i pje maju kroŭ, u mnie prabyvaje, a ja ŭ im. Jak pa-