li-b Boh nia byŭ z im. Jezus adkazvajučy skazaŭ jamu: sapraŭdy, sapraŭdy kažu tabie, kali chto nie adrodzicca nanova, nia moža bačyć Božaha Vaładarstva. Kaža da jaho Nikodam: jak-ža moža čałaviek radzicca, budučy starym? Ci-ž moža paŭtorna ŭvajści ŭ žyvot svajej matki i adradzicca? Adkazaŭ Jezus: sapraŭdy, sapraŭdy kažu tabie, kali chto nie adrodzicca z vady i z Ducha Śviatoha, nia moža ŭvajści ŭ Vaładarstva Božaje. Što naradziłasia z cieła, ciełam jość, a što naradziłasia z ducha, ducham jość. Nia dzivisia, što ja tabie skazaŭ: treba vam naradzicca nanova. Duch dychanie, dzie choča, i čuješ jaho hołas, ale nia viedaješ, adkul prychodzić i kudy idzie: tak jość z kožnym, katory naradziŭsia z ducha. Adkazvajučy Nikodam, skazaŭ jamu: jak-ža heta moža być? Adkazvajučy Jezus, skazaŭ jamu: ty vučyciel u Izraelu, a hetaha nia viedaješ? Sapraŭdy, sapraŭdy kažu tabie: my havorym, što viedajem, i śviedčym, što bačyli, ale vy našaha śviedčańnia nie prymajecie. Kali skazaŭ vam ab ziemskich spravach i vy nia vierycie: jak-ža pavierycie, kali vam budu kazać ab niabiesnych? I nichto nia ŭzyjšoŭ u nieba, jak tolki toj, chto zyjšoŭ z nieba, Syn čałaviečy, katory jość u niebie. I jak Majžeš padvyššyŭ vuža na puščy, tak treba kab byŭ padvyššany Syn čałaviečy: kab kožny, chto ŭ jaho vieryć, nia zhinuŭ, ale mieŭ viečnaje žyćcio.
(Jan 3, 1—16).
