NA XVII NIADZIELU PA SIOMUSIE.
I.
Braty, prašu vas, ja viazień u Panu, kab vy viali žyćcio hodnaje pazvańnia, da jakoha vy paklikany: z usiej pakornaściaj, łahodnaściaj, ciarplivaściaj, znosiačy adzin druhoha ŭ lubovi, starajučysia zachavać jednaść ducha, złučanyja supakojem. Adno cieła, i adzin duch, jak paklikanyja da adnej nadziei pazvańnia vašaha. Adzin Pan, adna viera, adzin chrost. Adzin Boh i Ajciec usich, katory jość nad usimi, i pa ŭsim i ŭva ŭsich nas. Katory jość bahasłaŭleny na vieki viečnyja. Amen.
(Efez. 4, 1—6).
II.
U heny čas padyjšli da Jezusa faryzei i zapytaŭsia jaho adzin z ich vučony ŭ zakonie, prabujučy jaho: vučyciel, jakoje jość najbolšaje prykazańnie ŭ zakonie? Skazaŭ jamu Jezus: budzieš lubić Pana Boha svajho z usiaho serca tvajho, i z usiej dušy tvajej, i z usiej myśli tvajej. Heta jość najbolšaje i pieršaje prykazańnie. A druhoje jość hetamu padobnaje: budzieš lubić bližniaha svajho, jak samoha siabie. Na hetych dvuch prykazań-
