Перайсці да зместу

Старонка:Krywičanin.pdf/31

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

2.

Čytaj jak josč dyk u im usio dobraje treba
Sadzić i siejać, apryč tolki chleba,
A naadwarot čytaj dyk nie tanna budzie, —
Hetaje słaŭco kažuć kuplajučy ludzi.

3.

Pieršaja z druhoj usiudy bywaje reč kłusta.
Druhoj s trećciaj i ŭ adzležy dzirku zakrywajuć;
A ŭsia hałoůkaj raście, kazaůby kapusta,
I syroj jaje časta ludzi ůžywajuć.

Ihnat Kaściewič.



Žarty.


Kazała lisica łaůcu: — Daj pamirymsia i budziem žyć u zhodzie!

Ławiec atkazaů: — Nie: tabie zaůsiody patrebny buduć maje kury, a mnie twaja skura; dyk pamiž nami nia može być zhody.


∗     ∗

Słužanka mazurka da pani: — Prose poni, do poni psysła jakaś poni!

— A chto polka ci biełaruska?

— Białorusinka, prose poni.

— A ty jak paznała? Ci može hawaryć umieješ pa biełarusku?

— E, gdzie tam mi godać po białorusku: psecie ja chłopka jestom.


∗     ∗

Kaliś śniů
Ci tak kazali,
Što jak chłopcy
Was kachali
Wy usio
Pierebirali
Pakul usiaki
Was zabyů.


A ciapier,
Jak pastareli,
Raptam chłopcy
Scharašeli
I ničoha-b
Ůžo nia mieli,
Kab adzin choć
Was lubiů.

Pilipoů.