Старонка:Karotkaja historyja świataja (1914).pdf/77

a na trećci dzień, u niadzielu rana, ŭskros. Ziemla zatrasłasia i Pan Jezus wyszoŭ z hrobu żywy i jasny, jak sonca, ani krychu ni zaczapiŭszy kaminia, katorym byŭ zakryty hrob.

U hety samy czas zstupiŭ z nieba anioł i adwaliŭ kamień. Żaŭniery tak papużalisia, szto sa strachu pawalalisia na ziemlu.

39. Pan Jezus naznaczaić św. Piotru namiesnikam.

Pa ŭskraszeńniu swaim Pan Jezus praz sorak jaszcze dzion prabywaŭ sa swaimi wuczniami, z czaho jany nadta cieszylisia. A majuczy ich pakinuć i wiarnucca ŭ nieba, daŭ im na swajo miesca dobraho pastyra.

Pan Jezus lubiŭ pryroŭnywać siabie da dobraho pastyra, a swaich wucznioŭ da awieczak.