19. Nawuka na hare.
Nadta ważnuju nawuku mieŭ adnaho razu Pan Jezus na hare. Szmat ludziej iszło za Panam Jezusam, kab pasłuchać Jaho nawuki, dyk kab usie mahli dobra czuć, Pan Jezus uzyszoŭ na pahurak i prysieŭ, a ŭsie ŭsielisia abo stajali cicha kala Jaho, bo chacieli czuć, szto im skażyć.
Tady Jezus nawuczaŭ:
1.Blahosłaŭlony ŭbohija ducham, bo ich jość karaleŭstwa niabiesnaja.
2.Blahosłaŭlony cichija, bo ich budzić ziemla.
3.Blahosłaŭlony, katoryja płaczuć, bo jany buduć pacieszany.
4.Blahosłaŭlony, katoryja żadajuć sprawiadliwaści, bo buduć mieć.
5.Blahosłaŭlony miłasiernyja, bo dastupiać miłasierdzia.
6.Blahoslaŭlony czystaho serca, bo Boha uwidziać.
7.Blahosłaŭlony, kotoryja spakoj robiać, bo buduć nazwany Synami Bożymi.
8.Blahoslaŭlony, katorych praśladujuć za sprawiadliwaść, bo ich jość karaleŭstwa niabiesnaja.
„Radujcisia i wiesialicisia, bo zapłata wasza wialikaja ŭ niebie.
„Ni kłapoćcisia, szto budzicie jeść abo ŭ
