2. Pa świacie sabralisia jany damoŭ. Aż u darozie Matka Boża i św. Juzep ahledzilisia, szto nima Pana Jezusa. Dyk wiarnulisia zaraz da Jerazolimy i praz try dni szukali Jezusa, pakul ni najszli Jaho ŭ światyni pamiż wuczonych, katorym dawaŭ pytańnia i sam atkazywaŭ na ichnyja.
Usie hladzieli na Jezusa i dziwilisia, szto choć jaszcze małady i mały, a ŭżo taki mudry. Matka Boża, katoraja nadta była nispakojna praz try dni, skazała Jezusu: „Synoczku, sztoż Ty nam zrabiŭ? Woś my praz try dni z bollu ŭ sercu szukali Ciabie“. Tady Jezus atkazaŭ: „Na sztoż wy mianie szukali? Ciż wy nia wiedali, szto ja pawinien być u domie Wojca majho?“
Pośla wiarnulisia da Nazaretu i Pan Jezus byŭ u wusim pasłuchniany.
13. Św. Jan Chryściciel ahłaszajeć pakutu.
Św. Jan, syn Zachara i Alżbiety, wyros użo i staŭsia światym czaławiekam. Nasiŭ jon toŭstuju adzieżu, padpirazywaŭsia remieniam i niczoha bolsz nia jeŭ, jak tolki szaranczu i dziki miod. Jak padyszła para prychodu Jezusa, paczaŭ Jan nawuczać ludziej na bierahu raki Jordana mahuczym hołasam: „Pakutujcie, bo blizka ŭżo karaleŭstwa niabiesnaja; pryszoŭ
