lilisia jany zaŭsiody Bohu, prosiuczy dać im syna. Starelisia ŭžo, a Boh usio nia wysłuchiwaŭ ich prośby.
U hetymża kraju hłaŭnym miestam była Jerazolima. Była tam pieknaja światynia, a ŭ jej aŭtar i wialiki lichtar, na katorym palilisia siem lamp. Adnaho razu Zachar paszoŭ z kadzialnicaj akadżywać aŭtar. Raptam pa prawaj staranie aŭtara pakazaŭsia jamu anioł Gabryl. Uwidzieŭszy anioła, Zachar strywożyŭsia. „Nia bojsia, każyć jamu anioł, Boh wysłuchaŭ twaju prośbu. Żonka twaja Alżbieta budzić mieć syna, katoramu dasi imia Jan. Wialikaju radaść budzisz mieć z jaho, bo Boh daść jamu wialikuju łasku, szto jaszcze pirad uradżeńniem budzić abdarawany Ducham Światym. Nawiernić jon szmat Iraelitaŭ da Boha i papiradzić Zbawiciela“.
2. Anioł aznajmlaić naradziny Pana Jezusa.
U małym żydoŭskim miasteczku, prazywanym Nazaret, żyła dziawica, pa imieńniu Maryja, — sirata i biednaja ŭsim czym, ale bahataja zasłuhami pirad Boham. Była jana paszlubawana sprawiadliwamu i bohabojnamu czaławieku, pa imieńniu Juzep. Byŭ jon biednym stalarom, ale pachodziŭ z karaleŭskaha rodu Dawidowaha.
