Старонка:Karotkaja historyja świataja.pdf/60

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка была вычытаная

raspłakalisia. Pan Jezus zapłakaŭ takže. A ludzi hawaryli miž saboj: „Jakže Jon lubiŭ jaho".

3. Paśla Pan Jezus pajsoŭ z usimi da hrobu Łazara. Hrob zawaleny byŭ wialikim kamianiem. Pan Jezus skazaŭ pryniać kamień. Tady Marta skazała: „Panie, ŭžo śmiardzić, bo čatyry dni lažyć u hrobie". Ale Pan Jezus adkazaŭ: „Ciž ja nie kazaŭ tabie, što kali ŭwieryš, uwidziš chwału Božu?" Tady padniali ka­mień, a Pan Jezus, padniaŭšy wočy ŭ wierch, maliŭsia. Paśla skazaŭ hromka: „Łazar, wyjdzi z hrobu!" I Łazar zaraz wyjšoŭ. Usie papužalisia i zdumielisia. Łazar byŭ abwinuty chustkami, bo hetak žydy chawali. Dyk Pan Jezus skazaŭ pazdymać z jaho chustki, i toj pajšoŭ s Panam Jezusam i siostrami da chaty.