Гэта старонка не была вычытаная
I tak z hetaho zmoru
Ŭ dwor pašoŭ bahač skora,
Poŭny pychi, hanoru.
Łazar zliŭsia ślezami,
Scisnuŭ tolki plečami,
Ŭ nieba hlanuŭ wačami,
Ad usich pazabyty
I ad brata prybity,
Nie abdarany syta.
Choć sabaki ŭ litości
Jamu znosili kości,
Scierahli tak ad młości.
Jaho skuły lizali,
Rany tak abmywali,
Dušu ŭ cieli trymali.
