Перайсці да зместу

Старонка:Kantyczka (1914).pdf/36

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

A być tolki chaču ŭ niebie,
Pa ŭsie wieki sławić Ciabie.

Žal mnie, Bože, zhrašyŭ Tabie,
Praz hrech dastaŭ piekła sabie,
Dy nie tak žal zhuby majej,
Jak žal, Bože, kryŭdy Twajej!

Ach moj, Bože, Tabie kajusia,
Daruj winy, ja papraŭlusia;
Dy ŭžo sto raz pamierci wolu,
Na hrech bolej nie pazwolu.

Dla Twajho ja ŭspadabania
Chaču chawać prykazania;
Žyć i ŭmirać chaču ŭ Tabie,
Bo Ty jość dobry sam u Sabie.

O Jezusie, Ty naš Panie,
Serca našaho kachanie!