Старонка:Huślar (1910).pdf/50

S kirmašu,

Ja idu s kirmašu,
Nohi baranujuć,
Wočy ani bačuć,
Wušy ani čujuć.

Nočka namahaje,
Da sieła daloka,
Chitra paziraje
Miesiac laży-boka.

Čort zajšoŭ darohu,
Paničom zrabiŭsia,
I na wucha šepče
Niešta ab Marysi.

Što mnie ŭsio tut znače?
Panam ja siahońnia!
Pa kaleni more,
Jedu na sto koni.

Čortu aplawuchu, —
Zajcam abiarnuŭsia
I u les paploŭsia,
Ani ahlanuŭsia.

Nu, walajcie dalej,
Nohi mimachody!
Wioska nie daloka,
Zażywiom wyhodaŭ.

Ech-ci!… Doma baba
Nie prapuście cicha;
Nu, my jej pakażem,
Pačom chuncik licha!

Jak palezie šelma,
Żałam wielmi dojmie,
Skażu, što darohaj
Čort šeptaŭ ab joj mnie.

A wo ŭżo i chata;
Haława ŭsio słaba…
Lahu pad pawietkaj —
Spi adna tam baba!

---