| Množnaja ličba | |
|---|---|
| Im. i Kl. | Usie |
| Zal. | Usich |
| Daj. | Usim |
| B. | Usie (ich) |
| Zr. | Usimi |
| M. | Usich |
§ 28. Prymietnik.
Prymietnik heta jość čaść mowy, pakazywajučaja prymietu rečy, ci asoby.
Prymietniki dzielacca na:
Prymietniki jakaści, katoryja pakazywajuć jakaja reč, napr. dobry, wialiki, sini, miahki, redki, ščaśliwy...
Prymietniki materyalnyje, katoryja pakazywajuć materyał, z jakoha reč zroblana, napr. hliniany, dzierawianny, kamienny i h. p.
Prymietniki naležnaści, pakazywajučyja, da kaho reč naležyć, napr. baćkaŭski, miastowy, haspadarski, sielanski, babski i h. p.
Prymietniki formy, kruhły, kantawaty, trykutny, krywaboki i h. p.
Prymiety jakaści mohuć być u roznych rečaŭ nie ŭ dzinakawaj miery, napr. chtoś — dobry, druhi — lepšy, inšy — najlepšy i h. p.
Wotož prymietniki jakaści majuć stupni pryraŭnawania.
Stupnioŭ pryraŭnawania jość try: roŭny, wyžejšy i najwyžejšy, napr. miły — stupień roŭny, milejšy — stupień wyžejšy, najmilejšy — stupień najwyžejšy.
