Старонка:Hramatyka bielaruskaj mowy.PDF/14

Zaprošly čas Adzinočnaja ličba
1	Ja byŭ-by byŭ Ja była-by była Ja było-by było	Ja byŭ-by mieŭ Ja była-by mieła Ja było-by mieło
2	Ty byŭ-by byŭ Ty była-by była Ty było-by było	Ty byŭ-by mieŭ Ty była-by mieła Ty było-by mieło
3	Jon byŭ-by byŭ Jana była-by była Jano było-by było	Jon byŭ-by mieŭ Jana była-by mieła Jano było-by mieło
Množnaja ličba
1	My byli-by byli	My byli-by mieli
2	Wy byli-by byli	Wy byli-by mieli
3	Jany byli-by byli	Jany byli-by mieli

Prymietnaja forma
Budučy, badučaja, badučaje	majučy, majučaja, majučaje
Byŭšy, byŭšaja, byŭšaje	mieŭšy, mieŭšaja, mieŭšaje
Skaznaja forma
Budučy, byŭšy	majučy, mieŭšy

§ 12. Dwa złučani čynnikaŭ

Usie čynniki pa sposabu złučania raspadajucca na dźwie asobnyja hrupy, katoryja i nazywaiuć dwuma złučaniami. Tolki čynniki: jećci i dać nia łučacca da žadnaho złučania i majuć swajo asobnaje.

Roźnica čynnikaŭ dzielačaja ich na dwa złučani nachodzicca ŭ kančaroch ciapierašniaho času, abwiestnaho ładu; decydujučym jość kančar druhoj asoby adzinočnay ličby.

Kančary heny woś hetakija:

Adzinočnaja ličba
	I-aho złučania	II-ha złučania
1	asoby — u	— u
2	asoby — èš	— iš, yš
3	asoby — è (èć)	— e (ić, yć)