Гэта старонка не была вычытаная
Tabie Adzinamu ja zhrašyŭ i zło prad Taboj učyniŭ, kab akazaŭsia Ty sprawiadliwym u sławach swaich i pieramoh, kali Ciabie asudžajuć.
Bo woś ja ŭ nieprawotach začaty i ŭ hrachu začała mianie maci maja.
Bo woś Ty praŭdu palubiŭ; niaznanaje i tajnaje mudraści Twajej abjawiŭ mnie.
Akrapi mianie hizopam i ačyščan budu; abmyj mianie i nad śnieh bialejšym stanu.
Słuchu majmu daj radaść i wiasielle i ŭzradujucca panižanyja kości.
Adwiarni twar Twoj ad hrachoŭ maich i satry ŭsie nieprawoty maje.
Serca čystaje stwary ŭ-wa mnie, Boža, a ducha prostaha adnawi ŭ nutroch maich.
