Перайсці да зместу

Старонка:Hołas dušy (1934).pdf/180

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

kab nie zarazić inšych. Nadzialić kaho chwarobaj praz swaju niachajnaść — heta praŭdziwy hrech, bo zdaroŭje — najbolšy skarb čaławieka. Ale z druhoha boku bajacca zarazy niama-što: lipnieć jana najbolš da bajaźliwych. A dla chworaha mieć treba mnoha spahadnaści i lubowi, bo heta brat twoj, siastra, jakich spatkała niaščaście. Pamahčy chworamu ŭ jaho patrebie duchowaj i cialesnaj — heta značyć zrabić toje samaje, što Chrystus na twaim miescy zrabiŭ-by. Kožny čaławiek umre; śmierci nia bojsia; usioroŭna: raniej, ci paźniej. Kali widziš, što źniamoha twaja moža być śmiarotnaj, zaprasi ksiandza, kab pamoh pryhatawacca tabie adbyć hetu apošniuju padarož: na toj świet. Zrabi testamant, napraŭ kryŭdy i pieraprasi susiedziaŭ. Ab Sakramencie Apošniaha Namaščeńnia wiedać musiš woś što: