„O dziŭnaja hodnaść kapłanaŭ — piša światy Aŭhustyn, Syn Božy znachodzicca na rukach wašych, jak na ŭłońni Pračystaj Dziewy“! Ksiandzu daručyŭ Boh kluč ad skarbaŭ, što wysłužyŭ Chrystus swaim mučeńniem i śmierciaj. Jon ich ścieraže, jon ich raździalaje. Heta čaławiek, katory zastupaje na ziamli Boha, bo maje Božaje daručeńnie. „Idziecie — kaža Chrystus Apostałam — jak mianie Ajciec pasłaŭ, Ja was pasyłaju“. Kali-b adnačasna spatkaŭ ja kapłana i anieła, prywitaŭ-by piarwiej kapłana, ab anieł — pryjaciel Božy, a kapłan, heta Jaho zastupnik… Zwoniać u kaściele. Wy idziecio na hety hołas. Kudy-ž heta? — „Karmić dušy našy“ adkažacie. Čym-ža kormicie dušy wašy? — Chlebam Anielskim. A chto-ž maje kluč, chto pryhataŭlaje chleb hety? — Słuha Božy: kapłan. — A što-ž heta za chleb dziŭny? — Cieła i Kroŭ Bo-
