Гэта старонка не была вычытаная
Nie biary mianie na paławinie dnioŭ maich: bo lety Twaje z rodu ŭ rod trywajuć.
Na pačatku Ty, Panie, ziamlu zasnawaŭ: a tworam ruk Twaich jość nieba.
Jany zahinuć, ale Ty astaniešsia, i ŭsieńka jak adzieža pastareje.
I jak wopratku pieramieniš ich, i admieniacca: a Ty toj samy zaŭsiody, i lety Twaje nie pierastanuć.
Syny słuh Twaich žyci buduć: a patomstwa ich na wieki nie źwiadziecca.
Chwała Ajcu i h. d.
Psalm 129.
Z hłybini kliču da Ciabie, Panie: Panie pačuj hołas moj.
Niachaj buduć wušy Twaje
