Гэта старонка не была вычытаная
Magnificat.
Wialičaje duša maja Pana i ŭzradawaŭsia duch moj u Bohu, Zbaŭcy maim.
Bo ŭzhlanuŭ na pakornaść słužki swajej: woś adhetul bahasłaŭlenaj buduć nazywać mianie ŭsie narody.
Bo wialikija rečy ŭčyniŭ mnie Toj, katory mahutny jość i światoje imia jaho.
I miłaserdzie jahona z pakaleńnia ŭ pakaleńnie, dla tych, što bajacca jaho.
Učyniŭ mahutnaść rukoju swajeju i rassiejaŭ tych, što wynosiacca dumkami serca swajho.
Skinuŭ mocnych z pasadu i pawysiŭ pakornych.
Hałodnych zdawoliŭ dabrom, a bahatych z ničym adprawiŭ.
Pryniaŭ Izraila, słuhu swajho,