Гэта старонка не была вычытаная
jej miłaści. Pryznajusia, što ja hetaha niahodny, Boža moj, ale-ž Ty dziela dabra dušy majej zyjšoŭ až da hrobu: nie dapuści-ž zmarnawacisia zasłuham krywi Twajej u majej dušy. Ačyści mianie!
∗
∗ ∗ |
Z umioršych paŭstańnie. Ustaŭ Ty z hrobu, Chryste, admienienym na ciele, pakidajučy tolki śled piaci Ran. Daj, o Jezu, i mnie łasku adziecca ciełam admienienym uzoram Twaim, kali ŭstanu na strašny sud Twoj. Trywohaj prajmajuć mianie słowy Apostała Twajho: „Usie z hrobu ŭstaniem, ale nia ŭsie pieramienieny budziem“. Dyk malu Ciabie, o Jezu, kab cieła Twajo światoje i kroŭ darahaja, što ŭ Kamunii pryjmaju, uścierahli mianie na žyćcio wiečnaje.
