Перайсці да зместу

Старонка:Hołas dušy (1934).pdf/110

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

nas, kažučy: „Ojča, daruj im, bo nia wiedajuć, što robiać“. Miej litaść nad tymi, što ŭ prywiaznaści da hrechu adyjšli na świet toj i cierpiać balučaje ačyščeńnie. Źmienš bol ich i wyzwal tych, što cierpiać moža z majej pryčyny.


∗     ∗

Siem słoŭ z kryža. „Ojča, daruj im“… Nia pamiataj, Boža, prawiny našaj i ajcoŭ našych i nie rabi pomsty za hrachi našy.

„Siańnia budzieš sa mnoj u rai“… Ja wielmi słaby, Boža moj, ale zaŭsiody ŭ Tabie nadzieja maja. Pazwol mnie dajści da Ciabie.

„Žančyna, woś Syn twoj“… Waźmi i mianie, Matuchna, za syna swajho.