Гэта старонка не была вычытаная
jak mierlacoŭ spradwieku: i scisnuŭsia ŭ mianie duch moj, strywožyłasia ŭ mianie majo serca.
Prypaminaŭ ja dni daŭniejšyja, razdumawaŭ nad sprawami Twaimi ŭsimi: učynki ruk Twaich razbiraŭ ja.
Dyj padnios ja da Ciabie ruki maje: duša maja, jak ziamla biez wady prad Taboj suchaja.
Čymchutčej wysłuchaj mianie, Panie: asłabieŭ duch moj.
Nie adwiartaj abličča swajho ad mianie: bo stanu padobnym da tych, što schodziać u damawinu.
Daj mnie zrańnia pačuć miłaserdzie Twajo, bo ŭ Tabie mieŭ ja nadzieju.
Pakažy mnie darohu, katoraj iści maju: bo da Ciabie padniaŭ ja dušu maju.
Wyrwi mianie ad worahaŭ
