Гэта старонка не была вычытаная
I tyja, što šukali błahoha na mianie, hawaryli pustoje: a ceły dzień ab zradzie naradžalisia.
Ja-ž kazaŭ-by hłuchi nia słuchaŭ i byccam niamy nie raskrywaŭ swaich wusnaŭ.
I staŭsia ja jak toj čaławiek, što nia čuje: i što nia maje adkazu ŭ wusnach swaich.
Bo ŭ Tabie, Panie, mieŭ nadzieju: Ty mianie pačuješ, Panie Boža moj.
Bo ja skazaŭ: niachaj nikoli nia ciešacca worahi maje z taho, što kali paśliznułasia naha maja, a jany śmiajalisia z mianie.
Bo ja na pakarańnie hatowy: i bol moj zaŭsiody prada mnoj.
Bo nieprawaty swajej ja nia ŭtaju: i dumać budu ab hrachoch swaich.
A worahi maje žywuć i zmacawalisia na mianie: i pamnožy-
