Перайсці да зместу

Старонка:Hołas dušy (1926).pdf/27

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

naje ŭ sabie boskuju i ludzkuju naturu ŭ wadnej asobie Boha- Čaławieka.

2. Boh, udzierżywajučy mianie pry bycie, dajeć wiečnuju trywałaść dušy majej: nieśmiarotnaść. Ad mianie zależyć — być wiečna ščaśliwym na ŭłońni Božym, abo wiečna razlučanym z metaju cełaha žyćcia majho. Sam ja žyćciom swaim zapišu siabie ŭ lik aniołaŭ, abo šatanaů. Tak dyktujuć nam usie abjawy Božyja i pračućcio cełaha rodu ludzkoha.

3. Što kaža u hetaj sprawie rozum ludzki i Duch Božy? Čaławiek żywieć na świecie, kab dajści żyćcia Božaha. Patoje Boh stwaryŭ i aniołaŭ, daŭšy im čas proby. Tolki im u adwiečnaj Prazornaści swajej nia daŭ pa ŭpadku adkupleńnia. Bo čym wyšej-