Перайсці да зместу

Старонка:Hołas dušy (1926).pdf/149

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

Nie zabudź ab dušach čyscowych. Adpusty, atrymanyja siańnia, afiaruj za tych, što najdaŭžej tam cierpiać. „Čujcie i maliciesia, kab nie ŭwajści ŭ pakusu!“.


Usich Światych.
(1-ha listapada).

1. U dzień hety abchodzim pamiać duš sprawiadliwych usich razam: niatolki tych, što žyčciom swaim niazwyčajnym zasłyli šyroka-daloka. Lik duš zbaŭlenych „tysiačami tysiač“, jak piša Jan św. ŭ Apokalipsie: „Z usich narodaŭ, i pakaleńniaŭ i ludaŭ, i mowaŭ“. Jak-ža miła sercu našamu wieryć, što razłuka pa śmierci darahich nam tolki da času, što tym milejšaje budzie