Старонка:Hołas dušy (1926).pdf/12

da Najwyszszaha. Mo’ słowa jakoje budzie wydawacca miensz padchodnym, nia sumuj! Daść Boh, szto jak staniem rodnaj mowaj Jaho chwalici, buduć i słoùcy da taho hładziejszyja, a ciapier dawolimsia tym, szto majem. Piszuczy hetu kniżku, mieù ja na mecie dać strawu lohkuju strudżanaj duszy twajej i pamahczy jej wyskazwacca prad Boham słowam prostym, a poùnym tajnicznaj hłybini. Twaryù ja tut mała: daù toje, szto i sam znajszoù u piśmienstwie wialikich pieśniaroù myśli relihijnaj. Pazwol, o Boża, uzraści zierniatkam hetym na niwie Twajej! X. K. S.