samaranki: "My ŭžo nia dziela twajho raskazu wierym, ale dziela taho, što sami čuli i wiedajem, što Jon jość sapraŭdy Zbaŭca świetu". U hutarcy z samarankaj Jezus dalej raźwiwaje wažnaść adradžeńnia dušy ludzkoj, ab jakim hawaryŭ z Nikodymam. Nawuka Chrystusa i łaska Božaja padobny da žywoj, kryničnaj wady: jak kryničnaja wada adświažaje arhanizm ludzki i daje jamu nowyja siły, tak i nawuka Chrystusa daje nowuju, Božuju moc dušy ludzkoj.
U Palestynie kryničnuju wadu časta nazywali žywoju wadoju, adrožniwajučy jaje ad daždžawoj (stajačaj) abo račnoj wady.
Samaranie, jak užo wiedajem z Historyi św. St. Zakonu. heta byŭ narod miašany, jaki paŭstaŭ z astatkaŭ žydoŭ i z nasłanych z Assyryi pahancaŭ. Nazywalisia jany hetak ad horadu Samaryi, daŭniejšaj stalicy Izrailskaha karaleŭstwa. Pryznawali jany tolki prawa Majsieja, adkidajučy prarokaŭ i roznyja žydoŭskija praktyki. Kab nie chadzić u Jeruzalim, jany zbudawali dla siabie na hare Haryzim (blizka Sychar) asobnuju światyniu, katoruju adnak žydy zburyli. Pamiž žydami i samaranami zaŭsiody była wialikaja nienawiść, dataho, što jany nie hawaryli pamiž saboju, nia mieli z saboju nijakich znosin―zatym i ździwiłasia samaranka, kali Jezus paprasiŭ u jaje pić.
Haworačy z samarankaj, P. Jezus pakazaŭ jašče, što ŭsie narody roŭna paklikany da Waładarstwa Božaha, što nia možna akazwać pahardy dla druhoha narodu, jak heta rabili žydy i što treba ŭsie narody złučyć u jednaści praŭdy Božaj.
2. JEZUS NAWUČAJE Ŭ HALILEI
§ 16. JEZUS U KAFARNAUM. JEZUS NIA PRYNIATY Ŭ NAZARECIE.
Wiarnuŭšysia ŭ Halileju, Jezus zatrymaŭsia ŭ mieście Kafarnaum (nad wozieram Genezaret) i tam najbolej prabywaŭ. U suboty chadziŭ u žydoŭskija bažnicy (škoły) i tam nawučaŭ ludziej. Nawuka jaho była nie takaja, jak druhich wučycialoŭ i nastaŭnikaŭ žydoŭskich: nawuka Jezusa była poŭnaja mocy i ŭładarnaści.
A byŭ tam u škole čaławiek, katory mieŭ čartoŭstwa (byŭ apanawany praz djabła). Hety čaławiek wialikim hołasam kryčaŭ: „Što ty maješ da nas, Jezusie Nazarenski? Pryjšoŭ ty zhubić nas? Wiedaju, chto ty jość: światy Božy".
Ale Jezus pryhraziŭ jamu i skazaŭ: "Maučy i wyjdzi z jaho". Niačysty strasanuŭ tym čaławiekam i wyjšaŭ z jaho, ničoha jamu nie paškodziŭšy. Usich, što tam byli, źniaŭ wialiki strach―i hawaryli pamiž saboju: "Chto heta taki, što zahadywaje ducham niačystym i wychodziać?"
I razychodziłasia sława ab im pa ŭsiej tej krainie.
Wyjšaŭšy z škoły, Jezus zajšoŭ u dom Symona Piotry. Ciešča Symona mieła wialikuju haračku, dyk wučni źwiarnulisia da Jezusa z prośbaj, kab azdarawiŭ jaje. Jezus padyjšoŭ, uziaŭ jaje za ruku, zahadaŭ haračcy, kab pakinuła jaje ― i zaraz-ža chworaja ŭstała i pasłuhawała im.
