Старонка:Historyja świataja abo biblijnaja Nowaha Zakonu.pdf/143

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка была вычытаная
§ 65. JEZUS ŹJAŬLAJECCA Ŭ HALILEI. PIOTR-HAŁAWOJU KAŚCIOŁA.

Jak wiedajem, Jezus zaraz paśla swajho Uskrašeńnia zahadaŭ apostałam iści ŭ Halileju, bo tam mieŭsia im źjawicca. Apostały pasłuchali swajho Wučyciela i z Jeruzalimu śkirawalisia ŭ Halileju. Niekatoryja z ich byli sabraŭšysia kala ziera Genezaret i tam ławili rybu.

Adzin raz jany cełuju noč trudzilisia, kab niešta zławić, ale nie zławili ničoha. Na ranicy, kali ŭžo pačało dnieć, staŭ na bierazie Jezus i spytaŭsia ŭ ich: Dzieci, a ci majecie ryby"? Jany nie paznali Jezusa i adkazali, što nie. Tahdy skazaŭ im: „Zakińcie sieci pa prawaj staranie łodki i znojdziecie." Jany zakinuli i zaharnuli stolki ryby, što z trudom mahli wyciahnuć. Tahdy Jan apostał zrazumieŭ, što na bierazie staić Jezus i skazaŭ Piatru: „Heta Jezus." Piotr, jak tolki heta pačuŭ, uzłažyŭ na siabie rybackuju wopratku i kinuŭsia ŭ wadu, kab upłaŭ čym-skarej dastacca da swajho Wučyciela. Druhija-ž wučni płyli ŭ łodcy, ciahnučy za saboju sieci, poŭnyja ryby.

Kali wyšli na bierah, ubačyli razłožany ahoń, a na im rybu, tut-ža lažaŭ i chleb. Jezus skazaŭ im: „Pryniasiecie taje ryby, što wy ciapier zławili." Piotr pajšoŭ i razam z inšymi wučniami wyciahnuŭ na bierah sieci i, choć tam było 153 wialikich rybaŭ, adnak sieci nie parwalisia. Tahdy Jezus skazaŭ im: „Idziecie śniedać," pry hetym braŭ u swaje ruki chleb i rybu, padawaŭ im i jany jeli.

Kali ŭžo paśniedali, Jezus źwiarnuŭsia da Symona-Piotry i spytaŭ u jaho: „Symonie, synie Jana, ci ty mianie lubiš bolej, jak hetyja"? Piotr adkazaŭ jamu: „Tak, Panie, ty wiedaješ, što ja ciabie lublu." Skazaŭ jamu Jezus: „Pasi baranki maje."

Potym iznoŭ spytaŭsia: „Symonie, synie Jana, ci ty lubiš mianie"? I na hety raz adkazaŭ Piotr: „Tak, Panie, ty wiedaješ, što ja ciabie lublu." Jezus skazaŭ jamu: „Pasi baranki maje."

I treci raz spytaŭsia Jezus u Piatra: „Symonie, synie Jana, ci lubiš mianie"? Na hety raz zasmuciŭsia Piotr, što Jezus až treci raz pytajecca ŭ jaho, dyk z usiej ščyraści swajej haračaj dušy adkazaŭ: Panie, ty ŭsio wiedaješ, ty wiedaješ, što ja ciabie lublu." Tahdy skazaŭ jamu Jezus: „Pasi awiečki maje" i jašče dabawiŭ hetyja słowy: „Sapraŭdy, sapraŭdy kažu tabie, kali ty byŭ maładziejšy, ty sam padpiarazwaŭsia i išoŭ, kudy chacieŭ, ale kali pastareješ, to padymieš ruki twaje, a inšy ciabie padpiaraža i pawiadzie, kudy ty nia chočaš."

Hetak hawaryŭ da Piatra Jezus, pradkazwajučy, jakoju