dali ŭsiej ziamloju Kanaan. Jozue padzialiŭ jaje pamiž dwanaccaciu pakaleńniami Izraela.
Takim paradkam spoŭniłasia abiatnica Božaja, dadzienaja Abrahamu, Izaaku i Jakubu, što hetu ziamlu addaść ich patomkam.
Adno tolki pakaleńnie Lewi nie atrymała swajho nadziełu, bo jano astałosia pry światyni na pasłuhawańni i adpraŭlańni słužby Božaj. Na miesca hetaha pakaleńnia ŭwajšli pakaleńni dwuch synoŭ Jazepawych: Efraima i Manassesa, katorych Jakub pierad śmierciaj pryniaŭ za swaich synoŭ.
Zdabyŭšy ziamlu Kanaan i padzialiŭšy jaje - Jozue pamior.
Jozue byŭ padabienstwam Jezusa Chrysta Hebrajskaje słowa "Ješua" — panašamu Jezus, aznačaje „Zbaŭca". Jak Jozue ŭwioŭ narod Izraelski ŭ Abiacanuju ziamlu, taksama Jezus Chrystus uwioŭ ludziej u nieba. Abiacanaja ziamla jość padabienstwam nieba — jak ziamlu Abiacanuju treba było zdabywać z wialikim trudom, taksama i da nieba možna ŭwajści tolki paśla ciažkoha zmahańnia z złom na hetym świecie.
Kanaan pierad zaniaćciem jaho Izraelitami, byŭ zaležny ad Ehiptu. Byŭ jon padzielany na mnostwa addzielnych haradoŭ i haradkoŭ, jakija ŭpraŭlalisia sami saboju, a tolki płacili kožny hod faraonu peŭnuju daninu. Da zdabyćcia hefych haradoŭ prystupiŭ Jozue i pieršym takim horadam paśla pierachodu praz Jardan, byŭ Jerychon.
Adkopy, jakija adbywajucca pad kiraŭnictwam wučonych ludziej u Jerychonie, świedčać, što Jerychon musiŭ paciarpieć niejkuju katastrofu, bo ŭ astatkach muroŭ, jakija niadaŭna adkapali, widać wialikija rysy i ščyliny. Mury byli daŭžynioju 778 m. značyć horad zajmaŭ kala 4 z pał. hektaraŭ prastoru. Mur mieŭ kala 5 m. taŭščyni i kala 10 m. wyšyni. Jak na tyja časy, dyk heta była ahramadnaja budoŭla. Pastyrski narod swaimi siłami nia mohby jaho ŭziać — zatym zdabyćcio hetaha mocnaha horadu pry pomačy Božaj, zrabiła na kanaancach wialikaje ŭražańnie.
Ciapier Jerychon — heta biednaje siało, zasielenaje arabami.
Narodam kirujuć sudździ. Jozue pierad śmierciaj paklikaŭ da siabie ŭsich staršych z narodu i skazaŭ im, kab jany ščyra i mocna dziaržalisia prykazańniaŭ Božych, pomnili ab Bohu i nia kłanialisia bałwanom. Prykazaŭ im takža, kab jany nia družyli i nia łučylisia praz žanimstwa z tymi kanaanskimi narodami, jakija byli zawajowany.
Pa śmierci Jozue, pakul jašče žyli staršyja, narod ščyra byŭ addany Bohu i pawodziłasia jamu dobra. Ale kali paŭmirali tyja, što pomnili ŭsie cudy Božyja, a padrasło maładoje pakaleńnie, jakoje nia bačyła apieki Božaj nad narodam u pustyni, Izraelity pačali zabywacca ab Bohu. Narod Izraelski pačaŭ łučycca z pahancami, pierajmać ad ich ichnuju wieru i skora sam pačaŭ addawać bałwanom čeść, naležnuju Bohu. Izraelity rabilisia bałwachwalcami. Boh karaŭ ich za hetyja prastupki, nasyłaŭ na ich roznych worahaŭ, jakija miačom padbiwali ich pad swajo panawańnie i rozna ździekawalisia nad imi.
