Nawat tahdy, kali Izraelity pajšli nazad u pustyniu, jany nie pierastawali narakać na Boha i buntawacca. Adzin raz troch čaławiek (Kore, Datan i Abiron) paŭstali proci Majsieja i Aarona i skazali, što jany nie ad Boha, ale sami ad siabie ŭziali ŭładu ŭ swaje ruki. Da hetych troch dałučyłasia jašče 250 staršych z narodu i ŭsie jany ćwiardzili, što Majsiej i Aaron sami siabie zrabili pawadyrami narodu i što pryswoili sabie prawa światarstwa. "Uwieś narod jość światy - kazali jany - čamu-ž wy wynosiciesia nad narod Božy".
Kali Majsiej pačuŭ hetaje, upaŭ na twar pierad Boham i maliŭ Boha, kab pawučyŭ jaho, što jon maje rabić... Pamaliušysia, wyšaŭ da tych ludziej i skazaŭ: zaŭtra rana Boh pakaža, kaho wybraŭ. Wy ŭsie prydziecie i stańcie z kadzilnicami pa adnej staranie, a Aaron pa druhoj.
Na zaŭtra sabralisia ŭsie tyja 250 čaławiek z kadzilnicami ŭ rukach, kab achwiarawać Bohu kadziła. Ale dwuch hałoйnych pawadyroŭ buntu Datana i Abirona nia było. Majsiej pasłaŭ paklikać ich, ale jany nie pajšli i astalisia ŭ swaich šatroch. Jašče stali naruhacca, kažučy: „Mała tabie taho, što wywieŭ nas z ziamli, apływajučaj małakom i miodam, jašče chočaš nas pamaryć hoładam u pustyni? To ty hetak nas zawioŭ u ziamlu, dzie ciakuć ruččami małako i miod? Ty ty hetak nam daŭ ziamlu i winahradniki"?
Tahdy Majsiej i Aaron pajšli da ichnych šatroŭ i zahadali narodu adstupicca, a Majsiej skazaŭ: „Kali Boh Majsieja i Aarona nia wybraŭ na pawadyroŭ, to hetym ludziam ničoha nia staniecca, ale kali wybraŭ, to ich spatkaje kara". Jak tolki Majsiej skazaŭ heta, rastupiłasia ziamla i tyja dwa čaławieki razam sa swaimi siemjami i swaimi šatrami palacieli ŭ propaść i ziamla zakryła ich. A na tych, što wyšli razam z Kore, kab z kadzilnicami adpraŭlać Słužbu Božuju, upaŭ ahoń z nieba i spaliŭ ich. Widziačy hetakuju karu, ŭwieś narod prakanaŭsia, što Boh sapraŭdy wybraŭ Majsieja i Aarona na pawadyroŭ narodu i słuchaŭ ich.
Kab uspakoić narod i jašče lepš prakanać jaho, što Boh wybraŭ Aarona na staršaha kapłana (archiświatara), Majsiej zahadaŭ pryniaści ŭsim staršym z dwanaccaci pakaleńniaŭ swaje laski. Kožnaja laska była naznačana, čyja jana. Aaron taksama prynios swaju lasku. Usie laski byli pałožany pierad Arkaj, u Domie Božym. Na druhi dzień pryšli hladzieć lasak. Usie 12 lasak astalisia takimi samymi, jakimi byli, tolki laska Aarona puściła listočki i raśćwiła. Tahdy ŭžo nichto nie kazaŭ, što Aaron sam siabie wybraŭ na archiświatara, ale kožny wieryŭ, što wybraŭ jaho Boh. Hetu łasku Aarona Majsiej pałažyŭ u Arku, kab ludzi pomnili ab takim zdareńni.
