Hetak szlachotnaja ambicija jość rozumnym szanawańniem siabie samoha i z hetaj metaj wyścierahańniesia ŭsiaho niahodnaho, brydkoha, jak naprykład: kryŭda inszych u jakikoleczy sposab, ci to na majetnaści, ci na sławie, ci na zdaroŭji; takoha, jak niaczystaść, katoraja abniżaje czaławieka tak, szto nawat nirazumnyja stwareńnia nia mohuć raŭniacca z hetak niska pawaliŭszymsia czaławiekam. bo jany majuć mieru ŭ używańni, a hetki czaławiek raz papuściŭszysia i pawaliŭszysia ŭ brud, nikoli ni skaże hodzi i nikoli nia dumaje nawat pakinuć błudnaj darohi. I choć praz hena spsuje sabie zdaroŭje, zrobicca bledny, ruki i nohi ŭ jaho trasucca i ŭwieś czuicca słabym; choć praz hena pakryŭdzić i zhanodaje ni adnu niawinnuju asobu, katoruju zwiadzie ŭ takoje-ż bałota raspusty, hrechu, nikoli hetki czaławiek nie pierastanie kupacca ŭ bałocie razpusty.
Ad hetkich i padobnych brydkich i hresznych spraŭ adwodzić i ŭstrymawaje czaławieka szlachotnaja ambicija, katoraja szepcze czaławieku, prywodziaczy jamu ŭ dumki hetkija słowy: „Ty-ż — czaławiek, a hetki pastupak zrobić ciabie horszym ad źwiaraci! Ciabie Boh abdaryŭ rozumam i daram dumańnia, dyk razważ i pryhledźsia hetaj sprawie raniej, czym jaje maisz zrabić, dy prakanajsia, szto istocie razumnaj hetkimi sprawami zajmacca nia prystojna, bryd-